De maatregelen die genomen moeten worden bij MRSA lijken per geval te verschillen. Waarom is dit zo?

Opmerkingen

1. De grootte van de uitbraak (dus het aantal patiënten dat positief is) bepaalt bijvoorbeeld hoe geïsoleerd wordt: Als er meerdere patiënten tegelijk MRSA-positief zijn, kunnen deze samen in een kamer verpleegd worden (cohort-isolatie).
2. De kans dat verspreiding van MRSA al heeft plaatsgevonden bepaalt ook hoe er geïsoleerd wordt. Als de patiënt, die plotseling MRSA blijkt te hebben, al enkele weken op de afdeling ligt, is de kans groot dat veel andere patiënten en medewerkers ook met MRSA besmet zijn geraakt. Dan moeten al het personeel en patiënten op de afdeling gescreend worden en het is mogelijk dat de afdeling gesloten moet worden. Ligt de patiënt die plotseling MRSA blijkt te hebben nog maar kort op de afdeling, dan is de kans dat de bacterie zich over de afdeling verspreid heeft veel kleiner. De maatregelen zijn dan anders. De maatregelen worden per geval bepaald door de arts-microbioloog.
3. Ruimtelijke omstandigheden bepalen ook welke maatregelen genomen moeten worden. Op sommige (oudere) afdelingen zijn geen isolatiekamers aanwezig. Dan moeten er alternatieve oplossingen bedacht worden. Omdat de situatie dus per MRSA-geval kan verschillen, wordt per geval door de arts-microbioloog bekeken welke maatregelen genomen moeten worden.